AuteurRianne de Goeij

Ik ben Janice de Jong, geboren in 1994 in Maasdijk, waar ik ook ben opgegroeid. Al van jongs af aan ben ik opgegroeid in een hardwerkend gezin. Als jong meisje was ik vaak in de kas van mijn vader te vinden. Van mijn ouders en grootouders heb ik geleerd om te zorgen dat ik op mijn eigen benen kan staan, maar dat het daarnaast ook erg belangrijk is om iets voor een ander te doen. Zo zijn er altijd kinderen die in minder goede omstandigheden opgroeien.

Momenteel ben ik werkzaam als financieel manager bij een Westlandse onderneming. Ik heb begin 2020 mijn Masterdiploma behaald in Accountancy aan de Nyenrode Business Universiteit te Breukelen. Tijdens mijn opleiding heb ik bij BDO Accountants gewerkt om de nodige ervaring in de accountancysector op te doen. Daar heb ik een kijkje in de keuken mogen nemen bij diverse ondernemingen in verschillende branches. Naast mijn betaalde werkzaamheden ben ik actief in de kerkgemeenschap van Maasdijk. Ik ga onder andere jaarlijks mee als leiding van Kerkkamp Maasdijk. Ook neem ik deel in de commissie bijzondere diensten en pas ik af en toe op de kleinsten.

Afgelopen jaar heb ik mij in de gelukkige omstandigheid bevonden een huisje te kunnen kopen in het centrum van Naaldwijk. Ook heb ik een tijd in ’s-Gravenzande gewoond en kom ik graag in verschillende dorpskernen die het Westland rijk is. Door in verschillende kringen te komen, mensen op te zoeken en het gesprek aan te gaan, leer je wat er in verschillende kringen leeft en welke onzekerheden er bestaan. Ik probeer mij bij deze gesprekken te verplaatsen in degene waarmee ik gesprekken voer, om te kijken welke verschillende uitwerkingen een beslissing kan hebben. Dat is een kwestie van doorvragen om achter de kern van het probleem te komen.

Wat ik mooi vind is dat veel mensen beseffen wat een mooie plek Westland is om te wonen. Sommige onderwerpen kunnen wij als gemeenteraad van Westland niet veranderen als dit een landelijke aangelegenheid betreft. Wat we wel kunnen doen is proberen dit op de landelijke agenda te plaatsen en onder de aandacht te brengen. Ik heb gemerkt wat het voordeel is van een grote lokale afdeling die ook landelijk in de schijnwerpers staat. Ik zoek geregeld contact met leeftijdgenoten binnen de jongerenafdeling van het CDA (CDJA), om te zoeken naar manieren hoe dit te bereiken.

De onderwerpen waar ik mij de afgelopen twee jaar mee bezig heb gehouden omvatten ondermijning, veiligheid, evenementen, mkb, kust en medicinale cannabis. Ik hoop de komende periode mij in te zetten om het Westland nog mooier te maken. Bent u benieuwd hoe wij als CDA Westland tegen deze onderwerpen aan kijken en wilt u uw mening delen over één van onderstaande onderwerpen met mij? Zoek dan vooral contact op.

T: 06 39 49 12 05
E: janice.de.jong@live.nl

CDA Westland juicht de plannen van het college toe die wij eerder deze week ontvingen. Deze bieden duidelijkheid en zekerheid voor inwoners en bedrijven.

Door ruimhartig gebruik te maken van de opgebouwde reserves (uit de totale reserve van € 110 miljoen, wordt € 25 miljoen beschikbaar gesteld voor investeringen en kosten) kan het voorzieningenniveau op peil blijven, zijn er steun- en stimuleringsbijdragen voor het bedrijfsleven waaronder glastuinbouwbedrijven en het MKB en blijft het aanbod binnen het sociaal domein op dit moment gehandhaafd.

Het college kiest duidelijk om nu niet te bezuinigen in deze onzekere tijd, maar voor het stimuleren van de economie en het op peil houden van de voorzieningen.

Vanuit ons verkiezingsprogramma zijn we blij dat er aandacht is voor de volgende zaken:

Wij zijn verheugd dat het zorgaanbod op dit moment in stand blijft. Dit betekent bijvoorbeeld dat Vitis en de bibliotheek hun activiteiten kunnen voortzetten en huishoudelijke en andere hulp aan kwetsbare groepen zoals ouderen en mensen met een beperking beschikbaar blijft.

De unieke positie van Westland als innovatief glastuinbouwgebied moet behouden blijven, immers veel Westlanders zijn direct of indirect verbonden met dit cluster. Door een bedrag van € 3 miljoen beschikbaar te stellen voor de gehele Westlandse economie, waarbij de sector eenzelfde bedrag bijdraagt, komt er voldoende ruimte voor kennis en innovatie.

Centrumplannen krijgen voldoende aandacht, samen met de ondernemers wordt gekeken hoe ze ontwikkeld kunnen worden tot aantrekkelijke kernen voor horeca en als winkelgebied.

Naast een nieuw aan te leggen hockeyveld investeert de gemeente in zwembaden, zodat ze de komende jaren open kunnen blijven.

Namens de fractie van CDA Westland,

Jenny Vermeer

De roep om een verbod op het gebruik van lachgas wordt steeds groter. Vorige week kondigde staatssecretaris Blokhuis aan met een voorstel te komen om te verbieden als consument gasflessen te kunnen kopen.

Vaak wordt het argument aangevoerd dat je minder last hebt van mensen die drugs op hebben of lachgas hebben gebruikt, dan mensen die alcohol op hebben op een feestje. Qua overlast kan ik me daar best goed in vinden. Maar alcohol kun je ook in beperkte mate nuttigen, omdat je de smaak ervan lekker vindt tijdens het eten bijvoorbeeld. Het gebruik van drugs kan een lekker effect geven, maar de enige reden om drugs te gebruiken is om de wereld voor jezelf een stukje mooier te ervaren en te ontsnappen aan de werkelijkheid.

Het gevaar schuilt echter ergens anders in. Het gaat niet om de overlast, het gaat erom dat we niet moeten doen alsof zuurstof ontnemen aan de hersenen, het drinken van gootsteenontstopper en andere chemische middelen gebruiken, normaal is. Het is niet normaal om ieder weekend drugs te gebruiken, gewoon omdat het lekker is en ‘het erin is geslopen’. Het is levensgevaarlijk, zowel voor jezelf als voor mede weggebruikers, als je denkt nog prima deel te kunnen nemen aan het verkeer na het gebruik van lachgas.

En nee, dat moet de gebruiker niet zelf weten. De overheid heeft de taak haar burgers te beschermen. Zeker als later blijkt dat al deze mensen extra en dure zorg nodig hebben, omdat hersenletsel blijvend is. Ook hebben we genoeg voorbeelden gezien van ernstige ongelukken waarbij later lachgas werd aangetroffen bij de bestuurder.

Of het verbod het gaat halen is de vraag. Eind 2019 leek daar nog geen Kamermeerderheid voor te zijn, mede omdat ondernemingen die het bedrijfsmatig nodig hebben, extra lastig gemaakt wordt eraan te komen. Gelukkig heeft de burgemeester van Westland in de evenementennota opgenomen de verkoop om en nabij evenementen te verbieden. Het zou mooi zijn om met voorlichting hetzelfde effect te behalen, zonder dat ondernemers beperkt worden aan deze spullen te komen. We horen graag uw en jouw mening.

Janice de Jong

Raadslid CDA Westland

“L’histoire se répète“ zei een wijs man eens en dat klopt ook de geschiedenis herhaalt zich zeker. Was er in het jaar 1566 een heuse beeldenstorm, in 2020 wordt deze dunnetjes overgedaan. Al zijn aanleiding en doel van deze beeldenstorm heel anders. Begon de storm hier in het Westland, enkele maanden terug nog heel onschuldig, met de verdwijning van de beelden van “Vrouw Machteld” en de “Druivenkrentster”. In de rest van de wereld was het serieus met als aanleiding een woede-uitbarsting op de beelden van mannen die betrokken waren bij discriminatie en slavenhandel. Nu ben ik tegen iedere vorm van discriminatie en ben ik voorstander voor gelijke rechten en kansen voor iedereen. Maar om woede af te reageren op beelden die vaak al honderden jaren in een stadscentrum staan, gaat mij te ver. De mannen van weleer leefden in andere tijden en hadden zeker niet de kennis en de mogelijkheden die wij nu wel hebben. Normen en waarden in die tijd waren niet dezelfde als tegenwoordig.

Eigenlijk was en ben ik trots, als de geschiedenisleraar vertelde over de durf en de moed van de mannen in die tijd om op een boot te stappen en de wereld te ontdekken, zonder te weten of je de reis er levend af zou brengen. De ontberingen, die op de schepen werden geleden door stormen, windstiltes, scheurbuik ect, waren heftig. Avontuur en ondernemingsgeest ontbrak het de mensen in de “Gouden Eeuw” in ieder geval niet.

Door nu deze beelden te vernietigen gaan wij de geschiedenis niet herschrijven of veranderen. De geschiedenis veranderen, dat kunnen wij wel, door vanaf heden goed met elkaar te leven, waarin er ruimte is voor een ieders mening en gedachte. Ik weet zeker dat over honderd jaar mensen anders zullen leven en denken als dat wij nu doen. Het zou toch mooi zijn als dan het jaar 2020 wordt herdacht als het jaar waarin de mensheid discriminatie voorgoed in de ban heeft gedaan.

Pieter Immerzeel

Raadslid CDA Westland

Op 18 maart j.l. zou Judith van den Bos-Scholtes geïnstalleerd worden als steunraadslid. Door de ontstane situatie werd deze installatie verschoven naar een later moment. 26 mei is Judith van den Bos-Scholtes alsnog geïnstalleerd als steunraadslid bij CDA Westland.

“Mijn naam is Judith van den Bos-Scholtes. Ik ben opgegroeid in Monster, maar woon nu alweer ruim 15 jaar in Poeldijk. Ik ben 41 jaar en heb een gezin met twee kinderen in de onderbouw van de Verburch-hof. In het dagelijks leven werk ik als adviseur bij de belangenvereniging van alle waterschappen. Ik heb een achtergrond als technisch bestuurskundige (TU Delft) in het watermanagement.  

Tijdens de hevige regenval in 1998 stond ik in de slagerij van mijn vader in Monster. Klanten met ondergelopen kassen deelden hun leed. Hier iets aan doen motiveerde mij om voor de studierichting watermanagement te kiezen. Mijn stap naar de gemeentepolitiek is opnieuw een keuze om iets te doen voor mijn omgeving, met name in de hoek van de ruimtelijke ordening en water.“

Judith vervolgt: “Met mijn kennis, ervaring en frisse blik breng ik ook verjonging in de fractie. Ik wil mij samen graag inzetten voor het CDA in het Westland. Die partij sluit aan bij mijn eigen idealen. Ik ben thuis in lobbyen en netwerken, standpunten formuleren en boodschappen helder uitleggen, een bagage die mij goed van pas zal komen  in de gemeenteraad.” 

Judith ziet mogelijkheden om in combinatie met gezin en werk tijd te besteden aan politieke zaken die spelen binnen Westland. Haar kennis bevindt zich op het gebied van ruimtelijke ordening en zij zal dan ook zitting nemen in de commissie Ruimte.

U zult haar vast gaan ontmoeten op straat. Aarzel niet om uw wensen en ideeën aan Judith mee te geven.

Zoals velen van u heb ik de laatste weken veel voor de televisie gezeten en trouw de berichten van het kabinet en de daarbij behorende toelichtingen van NOS Op1 en andere programma’s gezien. Soms valt dan ineens op dat mensen echte kuddedieren zijn, niet alleen in gedrag maar ook in taalgebruik. Het valt op dat sommige zinnen wel heel vaak genoemd worden. De woorden die bij mij bleven hangen waren: “een hart onder de riem steken”, dit betekent iemand moed inspreken. De uitdrukking stamt uit de tijd dat in het leger de soldaten een riem over het hart droegen. Het hart hier verwijst hier naar moed. Op zich een mooie uitspraak maar als deze tientallen keren gebruikt wordt, begint de uitspraak bij mij toch wel aan kracht te verliezen. Het gaat dan zelfs tegenstaan, de Nederlandse taal is zo rijk aan woorden en uitdrukkingen dat variaties toch wel te maken zijn. Synoniemen zijn: “bemoedigen, aansporen, zet hem op!, op naar een goede afloop!”. Verandering van spijs doet eten!

Komende weken zal ons college en de gemeenteraad zich buigen over de begroting 2021 voor de gemeente Westland. Door de vele problemen en uitdagingen zal er veel moed en durf nodig zijn om de juiste keuzes te maken om alle mensen, bedrijven en organisaties, daar waar mogelijk, te helpen. De financiële middelen zijn te beperkt om de grote financiële gaten te dichten die deze afgelopen periode ontstaan zijn. Er zal veel wijsheid nodig zijn om deze begroting en de daarbij behorende plannen goed uit te werken, met als doel om het Westland verder te helpen. Om nog maar één keer met de bekende woorden te sluiten: “Hierbij wil ik het college en de gemeenteraad een hart onder de riem steken om deze periode goed en vruchtbaar met elkaar samen te werken”.

Pieter Immerzeel

Raadslid CDA Westland

Dat kan toch niet, horen we je zeggen. Alles ligt stil dus er zal bij jullie als raadsleden en bij de gemeente ook wel niks gebeuren. Nou, niets is minder waar. We doen maar eens even een rondje door het dorp.

Heel fijn dat de oeververbinding ( wij noemen dat een brug) tussen de Kanaalweg en de Hoge Noordweg weer open is. Het duurde even, maar er moest even goed nagedacht worden over de manier waarop. Nu kunnen de personenauto’s en fietsers er gelukkig weer over heen.

Ook wordt het MUZIEK pad aangepakt. Prachtige term van collega Leo. Zowel Leo als ook wij hebben hier constant aandacht aan besteed. Hé, hé, zeggen we nu.

Nog zo’n hé hé dingetje. Het Kloosterslop achter het Perron gaat binnenkort op de schop. Dit zal de mateloze overlast die de bewoners hebben eindelijk kunnen oplossen.

We hebben met elkaar heel veel tijd om de schuur en zolder op te ruimen. Kan ook betekenen dat we er ook wel een beetje een rommeltje van gemaakt hebben? Nu klagen we wel veel dat de gemeentewerf soms lastig te bereiken is. Wachtrijen. Klopt, hier is geen kruid tegen gewassen. Net als de rijen bij de bakker voor de tompoucen. Ook niet tegen op te bakken. Beetje begrip en geduld voor en met elkaar. Wij ervaren het wachten bij de groenteboer of slager niet echt als vervelend. Voor de sociale contacten niet echt verkeerd.

We hopen dat ons onvolprezen Oranje Comité de prachtige plannen op stevig papier heeft geschreven. Papier wat er tegen kan om een jaartje te blijven liggen. 100 jaar plus 1 dan maar.

Als raadsleden hebben we samen met Vitis Welzijn belrondjes met mantelzorgers in ‘t Westland. Ongelooflijk dankbaar werk. We hebben al tientallen mensen gesproken en we zijn heel bar onder de indruk van de elasticiteit en vitaliteit van de Westlandse samenleving. Natuurlijk pakken we signalen op als er iets extra’s nodig is. De gesprekken gaan van luchtig tot heel intensief.

We hebben nu 4 en 5 mei achter de rug. De herdenkingen in ons dorp waren mooi en waardig. Respect voor alle gevoelens van vrijheid, maar in deze tijd ook voor de onvrijheid in de samenleving. We denken aan allen die zorg hebben om gezondheid, bedrijf, baan, familie. Het doet op sommige plekken zo verschrikkelijk AU.

Even geen koffiedrinken in de Bongaard. We zetten de eerste keer als het weer kan, wel een VERS BAKKIE. Mocht je ons willen spreken bel dan maar even 06-51262929.

Anja van der Eijk-Groeneveld, Cor van der Mark

Raadsleden voor het CDA Westland

Als je veel thuis zit, heb je tijd voor allerlei hobby’s. Een van deze hobby’s is het luisteren naar muziek van o.a  de Beatles. Van één liedje bleef een zin in mijn hoofd hangen! “Yesterday, all my troubles seemed so far away”, (gisteren leken mijn zorgen heel ver weg). Inderdaad zo was het eigenlijk ook, tot en met februari konden we eigenlijk alles onbezorgd doen. Dat deden we ook, we leefden met volle teugen. Voor vele onder ons waren er meerdere vakanties per jaar, vaak ook naar verre oorden. De jongeren gingen van festival naar festival en konden zich volledig uitleven, en met ons eten won vaak de kwantiteit van de kwaliteit.  Het kon eigenlijk niet op! En dan ineens is daar het virus wat onze onbezorgde leven volledig op z’n kop zet. Het is alsof iemand keihard op de rem staat en ons leven terugschakelt van z’n vijfde naar de eerste versnelling. Het was voor ons wel even flink schrikken en aanpassen. Maar nu blijkt dat het leven in de eerste versnelling ook zeker de moeite waard is. We besteden veel meer tijd met ons gezin, er is meer oog voor de mensen in de buurt en mensen proberen elkaar meer te helpen. Ook met de natuur om ons heen gaat het veel beter, de lucht is schoner door minder vervuiling, de omgeving stiller door minder lawaai kortom er valt buiten meer te genieten.

Straks als het virus hopelijk verdwenen is en de beperkingen langzaam worden opgeheven, zullen we dan weer teruggaan naar ons oude leven?  Leven in de vijfde versnelling of zullen we mooie dingen van de afgelopen maanden, het leven in de eerste versnelling, ook meenemen?  Er ligt een prachtige uitdaging voor ons klaar om werk te maken van de verduurzaming. Wat kan dit inhouden: Minder op vakantie, maar dan wel veel bewuster genieten van de reis. Minder maar veel gezonder eten, waarbij we een eerlijke prijs betalen voor duurzaam geproduceerd voedsel. Met andere woorden meer oog voor kwaliteit van leven en meer oog voor moeder aarde.

De Beatles eindigden hun lied met “ Now I long for yesterday” (ik verlang terug naar gisteren) maar ik zeg u: ik zie uit naar de uitdaging van morgen, na het Corona tijdperk om met elkaar te werken aan een mooiere, schonere en duurzame wereld. U doet toch mee?

Pieter Immerzeel

Raadslid CDA Westland

Afgelopen jaren heeft de agrarische sector zwaar onder vuur gelegen, de agrarische sector was te groot voor Nederland, te vervuilend. De kranten stonden er dagelijks vol van, waarbij de kritiek zeker niet altijd terecht was. Maar sinds het Corona virus Nederland in z’n greep heeft, zijn de negatieve berichten verstomd. Zeker nu blijkt dat Nederland heel blij mag zijn met haar agrarische sector en het Westland met haar tuinbouw. Waar de overige topsectoren instorten, zoals Schiphol of op halve kracht draaien, de Rotterdamse haven, blijft agrarisch Nederland op de been en zorgt dat er voldoende gezond en veilig voedsel in de supermarkten ligt. De sector zorgt zelfs in deze moeilijke tijden voor werk, inkomen en export. Gezond voedsel was eigenlijk altijd al belangrijk, maar zal nog veel meer impact krijgen op ons voedingspatroon. Gezond voedsel verhoogt o.a. onze weerstand en weerstand hebben we allemaal heel hard nodig. Niet alleen nu maar ook voor straks in de toekomst. Met andere woorden Nederland mag erg blij en trots zijn op haar boeren en tuinders met de goede producten die zij voor ons produceren.

Mooi was het te zien dat, toen de bloemen -en potplantenkwekers het opeens heel moeilijk kregen door massale uitval van de vraag en hun producten niet konden afzetten, vele westlanders zich het lot van de ondernemers aantrokken en hielpen daar waar mogelijk. Hopelijk zal het Corona virus spoedig minder worden in Nederland en zullen wij langzamerhand onze bewegingsvrijheid weer terug gaan krijgen. Dan volgt hier nog eens een oproep aan ons allen: mensen loop straks niet voorbij aan onze plaatselijke winkels, cafés en restaurants en andere middenstanders. Ook deze ondernemers gaan door een hele zware periode en hebben onze klandizie en hulp heel hard nodig. Laten we ook massaal achter hen gaan staan zoals wij deden bij de bloemen -en potplantenkwekers. Even geen online bestellingen maar gewoon weer kopen en consumeren in onze winkelstraat! Onze middenstanders zien u graag weer terug!

Pieter Immerzeel

Raadslid CDA Westland

Wat we nu meemaken ken ik alleen vanuit geschiedenisboeken. En dan moeten we heel ver teruggaan in de tijd. Corona dwingt ons heel diep na te denken over de kwetsbaarheid van onze samenleving. Die samenleving is veel minder maakbaar dan we altijd gedacht hebben. Schrijnende situaties in de gezondheidszorg maken dat keihard duidelijk, net als de ineenstortende economie.

Op dit moment houdt het dagelijks reilen en zeilen van het gemeentebestuur ons bezig. Ik zit in mijn kamer boven te bellen en te vergaderen via conference calls, soms met beeld, vaak met veel krakende geluiden. Er vindt overleg plaats met GGD, ziekenhuizen, verpleeghuizen en de zorgverzekeraar. Ik ben diep onder de indruk van wat deze organisaties nu presteren.

Tegelijkertijd blijft het onderwerp jeugdzorg mij bezighouden. Er vindt veel overleg plaats over zorgcontinuiteit voor onze jongeren, nu zij niet meer fysiek gesproken kunnen worden door hun hulpverleners.
Binnen de WMO zie ik dat de dienstverlening zoveel mogelijk doorgang vindt, maar ook daar zijn beperkingen ten aanzien van het persoonlijke contact. Ik neem mijn petje af voor al die medewerkers bij de huishoudelijke hulp. Groot respect!

We mogen blij zijn met onze scholen en kinderopvang. In zeer korte tijd hebben zij het voor elkaar gekregen om onderwijs op afstand te realiseren en kinderen van ouders in cruciale beroepen op te vangen. Er wordt alles aan gedaan om juist ook de kwetsbare kinderen niet uit het oog te verliezen. De medewerkers rond de bijzondere bijstand hebben de systemen nu goed op orde. Talloze aanvragen worden met spoed verwerkt.

Als college van B&W vergaderen we bijna dagelijks per telefoon. We houden elkaar op de hoogte van de ontwikkelingen en nemen formele besluiten. Het zal niet verbazen dat we ons daarbij beperken tot de hoofdzaken en ons niet onnodig verliezen in de details. Het is goed om te zien dat we een fijne club vormen.

Als wethouder zorg kwam ik graag bij allerlei gelegenheden zoals de Zonnebloem, Alzheimercafe of werkbezoeken bij instellingen. Het is allemaal niet meer mogelijk en dat voelt heel vervelend. Ik hoop dat gauw te kunnen gaan inhalen.

Het overlijden van mijn collega-wethouder Hans Horlings heeft me diep geraakt. We zaten samen in allerlei overleggen en hadden wederzijds veel waardering voor elkaar. Onvoorstelbaar, maar de keiharde werkelijkheid!

Ik wens jullie allemaal gezondheid toe en een groot uithoudingsvermogen.

Hartelijke groet,

Piet Vreugdenhil